Wydarzenia

Zapraszamy na II spotkanie z cyklu Ludzie Nauki Pomorza Zachodniego, poświęcone pamięci profesora Leona Babińskiego  - we wtorek 22 stycznia 2013 r. o godz. 15 w Sali Stefana Flukowskiego.

Leon Babiński,  ur. 13 stycznia 1891 w Warszawie, zm.  11.01.1973 w  Szczecinie). Polski prawnik cywilista, współorganizator  polskiego sądownictwa w  okresie 1918-39, po II wojnie św. organizator  szkolnictwa wyższego w Szczecinie. Studiował prawo na Sorbonie w  Paryżu i na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie.  Po studiach od 1917 r.  był sekretarzem Sądu Najwyższego. W 1919 r. został zaangażowany do służby w MSZ; był m.in. delegatem rządu w Komisji Górnośląskiej. Uczestniczył w tworzeniu międzynarodowego prawa morskiego i lotniczego. W okresie międzywojennym był   wykładowcą w  Szkole Nauk Politycznych i Wolnej Wszechnicy Polskiej (od 1925 r. jako docent) oraz w Uniwersytecie Warszawskim (od 1927 r.). W latach 1921–1939 wykładał też prawo międzynarodowe i morskie w SGPiS (od 1938 r. jako profesor). Był również wykładowcą w  Akademii Prawa Międzynarodowego w Hadze. Po  II wojnie św. pracował w UAM  w Poznaniu oraz – od roku 1947 – w szczecińskim oddziale Akademii Handlowej w Poznaniu (później – Wyższa Szkoła Ekonomiczna, WSE). Pełnił tam funkcję zastępcy rektora (1947–1948), a następnie rektora (1948–1951). W latach 1955–1961 (od utworzenia Politechniki Szczecińskiej przez połączenie WSE ze Szkołą Inżynierską do emerytury) – pracował na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Transportu PS. Od roku 1947 był członkiem Instytutu  Prawa Międzynarodowego  w Gandawie.  Należał m.in. do Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników z siedzibą w Paryżu i Gandawie. Był głównym organizatorem Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego (STN) i jego prezesem w latach 1957–1970. Działał w Ekspozyturze Komisji Prawa Morskiego.

Jest autorem ponad 250 publikacji (w tym 20 w zagranicznych czasopismach naukowych, m.in.: Prawo cudzoziemców w Polsce (1922), Zarys wykładu prawa międzynarodowego prywatnego (1935), Organizacja i technika służby konsularnej (1948), Prawo przewozowe, cz. 1–3 (1948–1963, z W. Górskim), Prawo transportowe (1968, z W. Górskim), Stabilizacja stosunków terytorialnych na Ziemiach Odzyskanych niezależnie od traktatu pokojowego („Przegląd zachodniopomorski” 1966, nr 1), Technika konsularna (1949), Z aspektów prawnych wojny o sukcesję szczecińską („Rocznik Przyjaciół Nauki”, Przemyśl, 1961), Zagadnienia współczesnego prawa międzynarodowego prywatnego (1958), Założenie prawne gospodarczych wspólnot zachodnioeuropejskich („Ruch Pracowniczy Ekonomiczny i Socjologiczny”, 1964, nr 3), Pomorski memoriał prawniczy prze królem polskim w roku 1469–1470 (1961), Potrzeby naukowe Pomorza Zachodniego i Szczecina (KiS 1958, 2),  Nowy podział prawa – prawo astronautyczna („Szczecin” 1958, z. 1), Nowa ustawa o prawie lotniczym (Przegl. Ustawod. Gosp. 1963, nr 2)

W 1971 r. Leon Babiński otrzymał  doktorat „honoris causa” Politechniki Szczecińskiej. Jego imię nadano jednej z ulic w Szczecinie i auli akademickiej w budynku  US (Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, ul. Mickiewicza 64). Znalazł się na 30. miejscu listy „Szczecinianie Stulecia”, utworzonej na przełomie XX i XXI w. w wyniku plebiscytu  Gazety Wyborczej (wyd. szczecińskie), Polskiego Radia Szczecin i  TVP Szczecin. W książce przypominającej ich sylwetki prof. Janina Jasnowska ( prezes STN w kolejnych latach), napisała o Leonie Babińskim m.in.:  „Przyniósł on na grunt Szczecina głęboką wiedzę, doświadczenie i wysoką kulturę człowieka nauki, gdy na „spalonej ziemi” , wśród ludzi przybyłych z różnych stron, trzeba było od podstaw kształtować środowisko naukowe”.