Nasza strona WWW korzysta z plików cookies.

Pliki cookies mogą być wykorzystywane w celach marketingowych, statystycznych, a także w celu personalizacji strony WWW do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Przeglądarka internetowa, z której Państwo korzystacie, umożliwia zmianę ustawień obsługi plików cookies. Korzystanie z tej strony internetowej bez zmiany ustawień dotyczących plików cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.

Wydarzenia

Krzysztof Niewrzęda - Popiół
Date: 16 maja 2012, godz. 18:00
Place: Sala pod Piramidą

Zapraszamy  na spotkanie z Krzysztofem Niewrzędą i promocję tomu poetyckiego Popiół w środę 16 maja 2012 o godz. 18 w Sali pod Piramidą. Spotkanie organizowane w ramach Szczecińskiego Przeglądu Literackiego FORMA poprowadzi Piotr Krupiński.

Krzysztof Niewrzęda, (ur. w 1964 r. w Szczecinie) – poeta, prozaik i eseista. Mieszka w Berlinie. Laureat Europejskiego Konkursu na Polski Wiersz Emigracyjny (1997) i Międzynarodowego Konkursu Literackiego im. Marka Hłaski (2003). Nominowany do Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO (2008) i Europejskiej Nagrody Literackiej (2009) za powieść Wariant do sprawdzenia oraz nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS za książkę Second life (2011). Wydał tomy wierszy: W poprzek (1998), Poplątanie (1999), Popłoch (2000), Popołudnie (2005), Popiół (FORMA 2012), powieści: Poszukiwanie całości (1999, wydanie drugie poprawione – FORMA 2009), Wariant do sprawdzenia (FORMA 2007), Second life (FORMA 2010) oraz zbiór esejów Czas przeprowadzki (FORMA 2005). Jest współautorem tłumaczenia z języka niemieckiego książki Olafa Kühla Gęba Erosa. Tajemnice stylu Witolda Gombrowicza (2005), a także autorem tekstu do utworu Wojownicy Itaki z płyty New Century grupy SBB (2005). W książce 2008. Antologia współczesnych polskich opowiadań (FORMA 2008) znalazło się jego opowiadanie Nieunikniona snopodobność, a w książce 2011. Antologia współczesnych polskich opowiadań (FORMA 2011) opowiadanie Zamęt.

Popiół Krzysztofa Niewrzędy nie ma być wcale metonimią pożaru, zapowiedzią śmierci lub marności świata, skazanego na nieuchronną zagładę, ani znakiem powszechnej katastrofy, ani gestem osobistego przełomu, w którym autor przekreśla cały swój dotychczasowy dorobek. Popiół po prostu wypełnia popielniczki piszącego palacza jako uboczny skutek wysiłku poetyckiego. Jest zatem przeciwnie do oczekiwań – symptomem odrodzenia wyobraźni i przypływu twórczej furii. Zamiast iskry, ognia, płomienia i żaru. Jednak użycie słowa „popiół”, nakładające nowe konotacje na stare, pozostawia nieuniknioną dwuznaczność symbolu – potencjalnie oznaczającego zarówno konstrukcję jak destrukcję, kreację jak zniszczenie. Bo właśnie starcie tych żywiołów jest głównym tematem całej książki. Z jednej strony obserwujemy więc wymykającą się spod kontroli powódź słów, ich inspirujące samorództwo. Tutaj najważniejszy jest rytm i melodia, asonanse i konsonanse, decydujące o przebiegu wiersza. niby kamienie na drodze wartkiego potoku. Z drugiej strony – minimal poetry w postaci miniatur, zredukowanych do materiału niezbędnego, a więc dobieranego z powściągliwym skąpstwem. Tu słowa wybrzmiewają jakby zdławione i ocalone z surowej czystki wykreśleń, obnażając zdania do szkieletu. Wiersze rozpięte między biegunami absurdu wszystkości a nicością milczenia, między pychą możliwości a pokorą wyboru, wyznaczają w istocie uniwersalny horyzont współczesnej poezji.
z posłowia Piotra Michałowskiego

(http://www.wforma.eu)

Instytucja Kultury Marszałka Województwa Zachodniopomorskieg