Nasza strona WWW korzysta z plików cookies.

Pliki cookies mogą być wykorzystywane w celach marketingowych, statystycznych, a także w celu personalizacji strony WWW do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Przeglądarka internetowa, z której Państwo korzystacie, umożliwia zmianę ustawień obsługi plików cookies. Korzystanie z tej strony internetowej bez zmiany ustawień dotyczących plików cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.

Wydarzenia

Tym, którzy odeszli… Jerzy Surwiło (1941-2009)
Date: 09 - 29 listopada 2010, godz. 15:00
Place: Czytelnia Główna, nowy gmach - wernisaż wystawy, Sala im. Z. Herberta, stary gmach - spotkanie


Książnica Pomorska zaprasza dnia 9 listopada 2010 r. o godzinie 15.00 do Czytelni Naukowej (nowy gmach, 2 piętro) na wernisaż wystawy z cyklu Tym, którzy odeszli poświęcone Jerzemu Surwile (1941-2009) w 1.rocznicę śmierci. Po wernisażu ok. 15.30 w Sali im. Zbigniewa Herberta na 2 piętrze budynku ul. Dworcowej odbędzie się spotkanie poświęcone Jerzemu Surwile.

24  pażdziernika 2009 r. zmarł nagle Jerzy Surwiło, wybitny wileński  publicysta, pisarz, dziennikarz, były wieloletni zastępca redaktora „Kuriera Wileńskiego”,  w którym przepracował 34 lata.

Urodził się w Wilnie 20 listopada 1941 r. Ukończył Wileńską Szkołę  Średnią nr 19 (obecnie im. Wł. Syrokomli), a następnie, w 1964 r. Wydział Filologii Polskiej Instytutu  Pedagogicznego w Wilnie. Jako student był aktorem polskich  zespołów teatralnych  w Wilnie (w przyszłości napisze książkę „Scena Polska w Wilnie”, 1995). Po studiach  podjął  pracę  w  dzienniku   „Czerwony  Sztandar” (obecnie „Kurier Wileński”), uzupełniając wykształcenie dziennikarskie. Był autorem  wielu  publikacji o Wilnie, pisał popularne wśród czytelników  felietony „Idzie Maciek, idzie”, aranżował liczne konkursy, prasowe zgadywanki o Wilnie i Wileńszczyźnie,  konferencje  i spotkania z czytelnikami, opublikował wiele książek, ocalających  pamięć o  ludziach z Wilna i Wileńszczyzny i ich skomplikowanych drogach życiowych: na zesłaniu, w więzieniach, w oddziałach Armii Krajowej, na różnych frontach wojennych, pisał o żywych i poległych, często zapomnianych bohaterach, ofiarach zbrodni stalinowskich. W roku 1984  awansował na stanowisko zastępcy redaktora naczelnego i pracował na tym stanowisku do 1998 r. W końcu lat 80. pojawiły się  na łamach „Kuriera” pierwsze publikacje Jerzego Surwiły, dotyczące losów zesłańców. Dzięki ogromnemu oddźwiękowi społecznemu wśród czytelników rozpoczęło się gromadzenie nieznanych historii o losach Wilnian, które  zostały opublikowane w książce „Rachunki nie zamknięte” (1992). Jej kontynuacją była jedna z ostatnich książek Autora „Rachunków nie zamykamy” (2007). Inne jego publikacje to: Wileńskimi śladami Józefa Piłsudskiego (Wilno 1992), Cmentarz Rossa w Wilnie (Wilno 1993),Wileńskimi śladami Adama Mickiewicza (Wilno 1993, Warszawa 1995), Cmentarz Wojskowy na Antokolu (jako współautor, Wilno 1997), Przechadzki po Wilnie. Zarzecze. Cmentarz Bernardyński (Warszawa 1997), O Adamie Mickiewiczu niekonwencjonalnie. Od Wilna po Nowy Jork (Wilno 1998), Jesteśmy z Wilna spod znaku "Reduty" (Warszawa 2000), Zostali tu z nami na dobre i złe (Wilno 2000), Od Grunwaldu do Litpolbatu (Wilno 2001), Spacerkiem z Marszałkiem po Żmudzi, Wilnie i Wileńszczyźnie. Zdarzenia, fakty, anegdoty (Wilno 2003). Opublikował szereg artykułów, m.in. Polski ruch teatralny w Wilnie po II wojnie światowej i Wilno teatralne (Warszawa 1998). Współdziałał w zakładaniu Związku Polaków na Litwie, był  prezesem  Zarządu Miejskiego  miasta Wilna ZPL, działał w Społecznym Komitecie Opieki nad Starą Rossą i cmentarzem Bernardyńskim, był współzałożycielem  Polskiej  Sekcji Zesłańców i Więźniów Politycznych, której posiadał honorową legitymację nr 1. Był również zastępcą dyrektora programów Radia Znad Wilii. Od 1.01.2001 r. był redaktorem audycji "Magazyn Kombatancki" w tymże radiu.  Patronował budowie pomnika Adama Mickiewicza w Wilnie, przygotowywał akcję renowacji Muzeum Adama Mickiewicza, był inicjatorem upamiętnienia imienia Juliusza Słowackiego w Wilnie i na Wileńszczyznie oraz w Warszawie. Działał na rzecz rozwijania stosunków litewsko-polskich. Jerzy Surwiło był współzałożycielem Polskiej Sekcji Zesłańców przy Wileńskiej Wspólnocie Więźniów Politycznych i Zesłańców, organizacji kombatanckich - Klubu Polskich Weteranów Wojny na Litwie (żołnierzy Armii Krajowej), Dobroczynnego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Litwie, Klubu "Wrzesień 39" w rejonie wileńskim. Był aktorem polskich zespołów teatralnych w Wilnie - przy klubie Pracowników Łączności, potem przy Klubie Medyków (obecnie Polskie Studio Teatralne) oraz przy Pałacu Kultury Kolejarzy (obecnie Polski Teatr w Wilnie. Zagrał w filmie "Legenda Pawiaka" (Tadżykfilm), w 2000 r. wystąpił w roli Księdza Piotra z "Dziadów" Adama Mickiewicza w widowisku - "Zaduszki. Sybir - ostatnie pożegnanie", które odbyło się na Placu Teatralnym w Warszawie. Wyróżniony Odznaką Honorową za zasługi społecznego ruchu muzycznego, nagrodą im. Witolda Hulewicza i in., posiada tytuł: Zasłużony Dziennikarz Litwy, Odznaką "Zasłużony dla kultury polskiej" oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem Zygmunta Glogera, nagrodą Witolda Hulewicza, nagrodą Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej Polcul Founadtion z Australii  i wieloma innymi.


/mm/                   

Instytucja Kultury Marszałka Województwa Zachodniopomorskieg